Thijs Lindeman (83) was midden twintig toen hij ene Johan Cruijff (in 1964) zag debuteren in Ajax 1. Thijs heeft alles en iedereen zien komen en slijt zijn late pensioenjaren als archivaris van de club waarvan hij doordrenkt is. Het is een ‘Labour of love’ waarvoor deze supporter waarschijnlijk nauwelijks wordt beloond. In de discussie dat nieuwe bestuurders mogelijk aanmerkelijk meer worden gecompenseerd dan ooit was afgesproken, durft de algemeen directeur de goede (en goedkope) man te vertellen dat van zijn diensten geen gebruik meer worden gemaakt. Zijn taak wordt overgenomen door een passant op Events die ‘Jopie’ alleen kent van YouTube.
Het is David Endt 2.0. De toenmalige teammanager werd immers 10 jaar geleden snoeihard ter zijde geschoven. Frank de Boer meldde dat ‘David zijn werk vrij goed deed maar dat het beter kon’. Als dat het criterium is, dan is het vraag waarom Edwin van der Sar niet allang zijn congé heeft gekregen. Jan Siemerink, na Tjerk Smeets de opvolger van David vergat aankoop Sébastien Haller in te schrijven voor de Europa League. De tennisser bleef doodgewoon in functie. Het onnodig heenzenden van Lindeman illustreert de uitholling van de vereniging die Ajax in de kern is. De noodzakelijke professionalisering verdrijft het avontuurlijke karakter van Ajax. Natuurlijk is de fossiele voetbalsport gebaat bij enige kruisbestuiving. Zaak is echter hierin niet door te slaan. In de bestuursorkaan blijven er ondertussen geen Ajacieden meer over en niet alleen in de bestuursraad. Winston Bogarde ruimde gedwongen het veld; technicus Gerald Vanenburg binnenkort uit vrije wil.
Terwijl Ajax O17 op de Future Cup geen kans maakte tegen het Deense FC Nordsjælland, werd de oplopende achterstand van de jeugdopleiding pijnlijk benadrukt door de sensationele winst van AZ in de Youth League. 70% van die talenten zijn Amsterdammers die ervoor kiezen om een paar kilometer verderop, in Zaandam te trainen. Meer perspectief!
Op De Toekomst predikt de club aan de hand van Hockeycoach Maurits Hendriks voor een andere parochie. De aandacht voor kracht en data is van toegevoegde waarde maar nooit bepalender dan het voetbal, de techniek zelf. Als Chef de Mission maakte Hendriks zich onsterfelijk door een tussentijdse ‘losers’-vlucht te plannen. De verliezers zouden namelijk in het Olympisch dorp, zij die nog moeten presteren, kunnen frustreren. De opgetogen medaillewinnaars mochten blijven. Dit gebrek aan inzicht toonde deze bobo ook bij het naar huis sturen van een stoute – wél voor de finale gekwalificeerde – Yuri van Gelder. Een onuitwisbare kras op de ziel van de turner die Thijs Lindeman momenteel ook voelt.
Bij crises in Amsterdam dringt zich altijd de vraag op: Wat zou Johan Cruijff hier van vinden? Waar zou hij zich over opwinden en publicitair vóór zijn gaan liggen? We kunnen het hem al 7 jaar niet meer vragen. Zeker is dat hij de huidige gang van zaken ernstig zou bekritiseren. Zijn droom was een bloeiende, warme vereniging; geen naamloze vennootschap die toevallig in de Eredivisie uitkomt. Een beursgang maakt meer kapot dan je lief is.
Robert Leon ©
In Mokum Magazine – mei 2023 (#116)
DUTCHFELLOW 