HERSTELDRIFT

Rafáel van der Vaart kent geen twijfel: ‘Geloof me, Alex Kroes gaat het allemaal oplossen!’. Rasechte Ajacieden onder elkaar. Het vertrouwen zal Kroes sterken en tegelijkertijd doen beseffen dat het ‘kwart over twaalf’ is na dit Amsterdamse Armageddon. De Griekse schrijver Homerus verhaalde in zijn Ilias over Het Paard van Troje; een scenario dat met solo Sven een moderne versie heeft gekregen. De Duitser heeft in recordtempo de club sportief en financieel de afgrond in gemieterd. Edwin van der Sar zal nog regelmatig nachtmerries hebben van de aanstelling van Mislintat die alle ruimte kreeg voor zijn fratsen. Turkse topclubs streden om Tadić; Sven liet hem gewoon gratis vertrekken. Terwijl Manchester United nog jaren in termijnen voor Antony betaalt en de club hoopt op de laatste Russische roebels voor Promes, heeft het er alle schijn van dat Ajax de laatste inkomende transfers gewoon volledig heeft afgetikt. De club verkocht afgelopen zomer voor 150 miljoen maar heeft moeten bij lenen om aan zijn verplichtingen te kunnen voldoen. Het was dus niet alleen een ‘gekkenhuis op de tribune’. In een praktijk van veilig, gespreid betalen en vermoeiende bonussen, acteerde Ajax aan de hand van Mislintat als de club met heel diepe zakken. Blijkbaar geen commissaris die op deze kraakheldere discrepantie aansloeg. Ook niet de vertrokken RvC voorzitter Pier Eringa die direct bij Op1 aanschoof om uit te leggen dat hij eigenlijk niet in de publiciteit wilde.

Kroes koos voor de beschermde omgeving van hoofdsponsor Ziggo voor zijn eerste, korte optreden. Toen Co Adriaanse bij zijn aanstelling (2000) riep dat Ajax blij mocht zijn als het bij de eerste vijf zou eindigen, werd hem een gebrek aan ambitie verweten. Dat Ajax zich het volgende seizoen ‘waarschijnlijk niet’ in de titelstrijd zal mengen, is een winstwaarschuwing die Alex niet wordt aangewreven. Een realiteitszin die wordt ingegeven door een gebrek aan centen alsmede de deplorabele staat van de selectie. Het wegpoetsen van langdurige contracten van spelers die niets toevoegen, gaat nog een hele, verliesgevende klus worden. Kroes wil terug naar een Ajax dat avontuurlijk speelt; voetbal waarbij je verbaasd je adem inhoudt. Een stadion dat ‘Tien, tien’ gilt bij een snelle 2-0 voorsprong en ‘100’ roept als de bezoekers de bal hoog over schieten. Een Ajax dat spelers voortbrengt die ongeduldig zijn, zichzelf willen bewijzen, plezier uitstralen, een opponent kunnen uitspelen en willen domineren. De opgelopen achterstand is aanzienlijk. Kroes vraagt terecht om tijd maar zal alles inzetten op een onmiddellijke terugkeer aan het front. Dat het mogelijk is, bewees Feyenoord dat er met de komst van Arne Slot opeens heel anders uitzag. De keuze voor een nieuwe trainer-coach zal daarom meteen raak moeten zijn.

Alex Kroes kan nieuwe hoofdstukken schrijven en een originele onafhankelijkheid creëren. De club investeerde serieus in Gabriel Misehouy. Het talent weigert bij te tekenen en speelt niet langer. Het is hard en duidelijk. Ajax is al jaren conditioneel en technisch niet in staat om het eigen voetbal te spelen. De ploeg komt simpelweg te laat tot stand. Tijdens het WK in Qatar werkte Slot met zijn volledige selectie die daarna, geweldig ingespeeld, kampioen werd. Daarom geen uitgaande transfers meer ná 1 augustus. Ajax mag dan een opleidingsclub zijn; graag wél op eigen voorwaarden. In het voetbal zweert men bij ‘Periodisering’. De huidige voetbalagenda nodigt inderdaad uit tot overspannenheid. De Amsterdammers worden echter te vaak afgetroefd op inzet en instelling. Rinus Michels trapte ooit het succes van Ajax af. Vóór het WK 1974 kotsten zijn internationals na zijn trainingen de bossen van Zeist onder om vervolgens voldoende inhoud te hebben om tegenstanders genadeloos op te jagen. Hoe vaak hebben wij die drift terug gezien? Een bezieling die Ajax nu meer dan ooit nodig heeft!

Robert Leon ©

In Mokum Magazine – april 2024 (#126)

‘KROES CONTROL’

Terwijl de voetbalpuinhopen in Amsterdam inmiddels – 2024 jaar na Christus – Pompeï-achtige vormen beginnen aan te nemen, zit het leeuwendeel van de bestuurders dat verantwoordelijk is voor deze monumentale ruïne nog altijd hardnekkig op het pluche van de Johan Cruijff ArenA te wachten op schoon-schip-maker Alex Kroes. Dat van regie bij de recordkampioen nauwelijks nog sprake is, werd bevestigd in de ontluisterende interviews met Dušan Tadić en Maurice Steijn.

Ajacied Alex staat daarom te trappelen van zowel woede als ongeduld en heeft al enige van zijn geloofsbrieven kenbaar gemaakt. In Menno de Galans reconstructie van ‘Ajax in crisis’ komt de aanstaande algemeen directeur aan het woord. Er gaan stemmen op dat hij vóór zijn beurt spreekt; dat Kroes echter luidruchtig vóór de muziek uitloopt werd op X/Twitter door de supporters met enthousiasme begroet. De periode van onduidelijkheden; weinig initiatief nemen en je laten afschepen lijkt binnenkort verleden tijd. In de ArenA en op de Toekomst zal het tot de eerste echte werkdag van Kroes (15 maart 2024) nog wel flink zweten zijn. Niet alleen kondigde hij aan dat het personeelsbestand (van zo’n 450 mensen) met 10% verminderd gaat worden; de positie van de ‘gehate’ Maurits Hendriks is onhoudbaar geworden. Naar verluidt gaan te veel medewerkers ‘met buikpijn’ naar hun werk. Vermoed dat Alex de ontdekker van Sven Mislintat als eerste op kantoor uitnodigt.

“Ga zitten, Maurits. Koffie? Laat ik meteen met de deur in huis vallen: Je functie komt te vervallen en we gaan je contract niet verlengen. Je ligt bovendien niet bepaald lekker binnen de organisatie, mijn vriend. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Ik vroeg me trouwens af: wat doe je hier eigenlijk? En waar heb jij een bonus van 112.813 euro voor gekregen terwijl je al 4 ton per jaar verdient? Het zal allemaal wel afgesproken zijn maar dat lijkt mij, een meer dan voldoende beloning. Ik begreep overigens van Menno dat jij de allerbeste vriend van Sven was. Spreek je hem nog wel eens?”

In het boek van De Galan, waarin Chief Sports Officer Hendriks opvallend vaak wordt bewierookt, neemt Kroes geen blad voor de mond als de ontslagen Mislintat ter sprake komt. Hij onderstreept de niet mis te verstane waarschuwingen die Ajax nog vóór de aanstelling van de Duitser bereikten maar werden genegeerd. ‘De meesteroplichter’ was er bij hem niet doorgekomen. Alex is kraakhelder in zijn communicatie. Geconfronteerd met vier linksbacks en geen rechtsbuiten?: ‘Ik had mensen een klap in hun nek gegeven’. Heerlijk! Het zal even wennen zijn. Hopelijk is Alex Kroes de frisse wind die zijn verdwaalde club weer richting geeft. Fans en volgers verbazen zich al jaren over het gebrek aan voorbereiding en vooruitgang. Ik kan me zo voorstellen dat een kritische Kroes een speler die een verbeterd contract eist, onomwonden vraagt: ‘Waarom wil jij de hoofdprijs verdienen als je niet eens structureel een corner of voorzet bij de eerste, laat staan tweede paal krijgt? Train je wel voldoende? Of dat hij van een trainer-coach verlangt dat het elftal niet steeds wordt afgebluft door een mindere tegenstander: ‘Ik ben benieuwd wat jij gaat doen om de ploeg voortdurend bij de les te houden?! Ik wil niet zien dat we voor de zoveelste keer achter de feiten aan moeten lopen! Begrepen?’

Er bestaat geen beter moment voor Alex om bij Ajax binnen te stappen. Na het onbeschrijfelijke dieptepunt in het bekertoernooi, ligt alles braak. De problemen zijn zo groot dat hij aan alle knoppen mag draaien. Een daadkrachtige Kroes kan zich onsterfelijk maken door het op een heel andere, transparante manier te gaan doen. ’His way or the highway …’

Robert Leon ©

In Mokum Magazine – januari 2024 (#123)

‘HELEMAAL NIETS IN AMSTERDAM’

De Rotterdamse zelfspot, dat je niet voor je plezier fan van Feyenoord bent, is onverbiddelijk gearriveerd in de hoofdstad. Nooit eerder was het zo frustrerend om supporter te zijn van Ajax. Werd de huidige kampioen, Feyenoord ooit (2010) in Eindhoven met 10-0 vernederd; door in deze tiende speelronde bij PSV te verliezen, zakten de Amsterdammers naar een aangekondigde laatste plaats in de Eredivisie. Ook al is die plek cosmetisch (Ajax staat op basis van verliespunten hoger), is het extra pijnlijk dat het de ploeg van uitgerekend Peter Bosz is die het tijdelijke vonnis over zijn oude werkgever voltrekt. In een wedstrijd waarin de geplaagde ploeg eindelijk eens van zich afbeet, op zijn Ajax’ vooruit voetbalde en de topper vóór rust had kunnen beslissen, werd door de forse nederlaag (5-2) het absolute dieptepunt in de clubs betaalde voetbalhistorie bereikt. Tekenend voor de Mokumse malaise is de rangschikking van Jong Ajax, één etage lager in de Keuken kampioendivisie: ook laatste! Tot overmaat van ramp worden de jeugdelftallen door Feyenoord en AZ op monsternederlagen getrakteerd.

De depressie is ongekend; alle colonnes zijn druk in beweging en een spoedig beterschap lijkt uitgesloten. Over de teloorgang van een club die aan de vooravond stond van een keurig geplande heerschappij, zullen boeken worden volgeschreven. Na een mislukt seizoen raakten Edwin van der Sar, Maurits Hendriks en Jan van Halst opgewonden door de dataporno van Sven Mislintat. Je krijgt die bestanden nog wel van de computers op de Toekomst maar niet uit de selectie; een groep spelers waaraan de nieuwe trainer/coach Maurice Steijn door de Duitser min of meer was ‘uitgehuwelijkt’. De eerlijke Hagenaar toonde zich ongelukkig met het ‘zooitje ongeregeld’ waarmee hij het ongevraagd moest zien te doen; verloor zodoende de grip op die spelersgroep en was vervolgens nooit in staat om zijn elftallen de simpelste taken binnen de lijnen te laten uitvoeren. Het lijstje met spelers dat Steijn aan Sven had voorgelegd werd volledig genegeerd. Feyenoord en PSV gingen met Stengs, Lang, Schouten en Dest aan de haal. Het krediet van de straatvechter Steijn, die het gevecht durfde aan te gaan met de man die hem zo verrassend aanstelde, bleek groot maar niet oneindig.

Na het ontslag van Mislintat en de aftocht van de  voorzitter van de RvC, werd Maurice door de interim algemeen directeur Van Halst uiteindelijk toch de wacht aangezegd. Jan is zelf aan de beurt op het (langverwachte) moment dat Alex Kroes door AZ wordt vrijgegeven. Het is oppassen dat van Kroes geen wonderen worden verwacht. Ajax zit immers langdurig opgescheept met een groep spelers die het zeer waarschijnlijk niet gaat redden. Een aantal ‘Mislintatjes’ zal zich wellicht nog ontwikkelen; de rest zal echter moeten worden afgeschreven. Uit de roemruchte jeugdopleiding lijken geen echt grote talenten zich aan te dienen.

Met een somber vooruitzicht op prijzen en Europese inkomsten moet de recordkampioen een veelbelovende afslag zien te vinden op de doodlopende weg waarop het zich nu bevindt. Feyenoord vond in Arne Slot een trainer die dat mogelijk maakte. Aan Kroes de uitdaging om na tussenpaus John van ’t Schip, een staf samen te stellen die Ajax weer naar de top brengt. Het geduld van de supporters zal ernstig op de proef worden gesteld. De fans zijn inmiddels niet eens meer boos maar zijn – en dat is veel erger – teleurgesteld. De haters en vijanden zijn klaar met het traditionele leedvermaak. Ze hebben – en dat is veel vervelender – medelijden met Ajax omdat als men zich nu niet heel snel daadkrachtig opricht het heel lang ‘Niets in Amsterdam’ zal zijn.  

Robert Leon ©

In Mokum Magazine – november 2023 (#121)

‘WALSTRAAT’

‘I guess if a man lives long enough he gets to see everything …‘

Het is de reactie van acteur Martin Sheen in ‘Wall Street’ nadat zijn (ook in de film) zoon Charlie hem een louche deal heeft gepresenteerd. Als je maar lang genoeg leeft, dan krijg je alles te zien. Johan Cruijff leefde niet lang genoeg om deze onbeschrijfelijke ineenstorting, slechts twee jaar na Dortmund-thuis (4-0), mee te moeten maken. Een nijdige ‘Jopie’ was nu niet gestopt bij de slagboom maar er – richting het parkeerdek van zijn ArenA – dwars doorheen gereden. Geen ‘Johan Cruijff’ door de intercom maar onmiddellijk door naar de amateurs die zijn levenswerk in hun onmetelijke ijdelheid en onkunde naar de rand van de afgrond hebben bestuurd. De gedachte dat hij zich in zijn spreekwoordelijke kist zou hebben omgedraaid is een eufemisme. Johan zou in zijn woedende omwenteling het hele kerkhof hebben omgeploegd.

De daders liggen dit keer echter niet op dat kerkhof. Edwin van der Sar had zijn zinnen op Sven Mislintat gezet. De scout had niet de benodigde specifieke ervaring en faalde bovendien bij zijn laatste twee werkgevers. De gewezen directeur vond Sven echt een ‘gezellige en open vent’; exact de karakteristieken van (het moet nog bewezen worden) een oplichter of iemand die precies weet hoe hij een situatie moet uitbuiten. De Duitser had Van der Sar en Maurits Hendriks zo in zijn zak dat hij een vetorecht op alle transfers afdwong. De Raad van Commissarissen nodigde Sven zodoende uit om de transferzomer van 2022 (niet echt) dunnetjes over te doen. Terwijl er bij iedere uitgave boven de miljoen, handtekeningen van twee commissarissen nodig zijn, werd er bij het kruisje getekend alsof ‘there is no tomorrow’. Naar schatting is voor iedere speler gemiddeld de helft teveel betaald. Feyenoord haalde aanvaller Luka Ivanušec voor slechts 7,8 miljoen op bij Dinamo Zagreb terwijl Ajax bij diezelfde club voor de verdediger Josip Šutalo voor 20,5 miljoen werd uitgekleed. Transferkenners voorspelden al dat Ajax zich met die deal ook zou verplichten tot meer Kroaten. Jakov Medić van FC St. Pauli?

Fans en journalisten fronsten steeds dieper de voorhoofden maar geen toezichthouder die er op aansloeg. Wel toen Ajax interesse toonde in de sensationele Argentijn Thiago Almada. Zijn transfersom bleek opeens te hoog; een bedrag dat even later zonder morren vet werd overtroffen voor de laatste drie aankopen van Mislintat: Georges Mikautadze, Sivert Mannsverk en Borna Sosa. Verblind door de voorlopig laatste lucratieve verkoopzomer in Amsterdam is de vraag: wie kan er nog rekenen bij Ajax?

De komst van Sosa lijkt voor Sven één transfer teveel. De twijfels over zijn handelswijze namen halsoverkop toe en toen hij zich vervolgens misdroeg op De Toekomst; zich met de opstelling ging bemoeien en het snelle ontslag van ‘zijn’ trainer opzichtig aan het organiseren was, kon deze charlatan niet langer worden gehandhaafd. De onderzoeken naar hem zullen wellicht weinig malversaties opleveren. Voor het structureel overbetalen zal hij uiteraard op andere manieren worden beloond. Ook al is Mislintat vertrokken, de schade die hij heeft aangericht is als een mijnenveld dat nog jaren duurt voordat het is opgeruimd. Hij heeft Ajax met een financiële erfenis en selectie opgescheept die een spoedig herstel lastig maakt.

Dat Ajax niets op de beurs heeft te zoeken blijkt maar weer uit deze uitzichtloze positie waarin deze voetbalclub zich nooit eerder bevond. Zelfs niet in het debuutjaar van JC (1964). De wirwar van organen en de komst van maatschappelijk succesvolle bestuurders, hebben de focus op het voetbal vertroebeld. Het is de hoop dat deze ellende de wal is, die het corporate schip doet keren. Gordon Gekko (Michael Douglas) zou in bovengenoemde film in dit verband onomwonden stellen: ‘It’s all about football, the rest is conversation!’.

Robert Leon ©

In Mokum Magazine – oktober 2023 (#120)

GEEN PANIEK

Het onderonsje tussen Sven Mislintat en Sjaak Swart op De Toekomst intrigeert me. Wat fluisterde ‘Paco’ de Duitse technische alleenheerser toe aan de zijlijn van een oefenwedstrijdje? ‘Der Sven, ik nam dan wel 50 jaar geleden (1973) afscheid; ik ben nog altijd de baas in onze wekelijkse rondo’s waarin ik dingen doe die je op het laatste WK niet hebt gezien. Ik ben er klaar voor. Ik zeg het al jaren! Bitte’. Sjaak, die op voet van oorlog leefde met Louis van Gaal is kennelijk ‘on speaking terms’ met de man die zijn spelersbalboekje en de Amsterdamse transferkas zelfstandig leeg mag trekken. Hij was er al vóór Pietje (Keizer) en ‘Jopie’ en is er nog altijd bij nu zijn cluppie opeens weer helemaal van voren af aan lijkt te moeten beginnen. In het gekkenhuis dat ontstaan is na het libido van Marc, de burn out van Edwin en de transfermissers, het trainersfalen en het daaropvolgende missen van titels, drukt Swart Mislintat ongetwijfeld op het hart hoe uit deze misère te geraken. Luistert Sven diplomatiek of gaan de tips het ene, beleefde oor in en het andere, nauwelijks geïnteresseerde oor uit? Ook al nemen we hem met een glimlach half serieus, Swart (85) is door alle voetbalwateren gewassen. Hij heeft tenminste altijd een beetje gelijk.

Het is inmiddels 27 jaar geleden (14 augustus) dat de Amsterdam ArenA werd geopend. Op een abominabele grasmat, lag een enorm doek dat een zee uitbeeldde. Terwijl Trijntje Oosterhuis over diezelfde ‘De Zee’ zong, werden de mogelijk bezoekende clubs uit de Ere- en Eerste divisie door een leger medewerkers één voor één het doek opgetrokken. Als thuisclub, Ajax uiteraard als laatste; als een luxe passagiersschip. Zoals De Titanic, een schip dat nooit zou zinken. De financiële risico’s (het aantrekken van o.m. Tadić en Blind) die Ajax vanaf 2018 nam, waren erop gericht om een regelmatige rol in Europa te spelen en een nationale dominantie zeker te stellen; vergelijkbaar met Bayern München, een club die (bijna) nooit naast de Meisterschaft grijpt.

Het nieuwe beleid en investeringen betaalden meteen uit maar dat effectieve instrument is blijkbaar met de foto’s van Overmars weggegooid. Mislintat riep bij zijn aantreden zo blij te zijn met het budget dat hem ter beschikking stond om later uit te leggen dat er toch eerst verkocht moet worden. De durf is wegbestuurd. Sven praat wat recht is krom en leunt comfortabel op het realisme dat je hem pas na verloop van tijd mag beoordelen. Hij is een onduidelijk vreemdelingenlegioen aan het samenstellen, werkt met de omstreden zaakwaarnemer Lemić, overbetaalde fors hier (Tahirovic, Šutalo) maar ontving daar (Bassey, Daramy) weer verrassend meer. Voor de jeugd van Ajax lijkt de solist nauwelijks publiekelijke aandacht te hebben. Het talent Silvano Vos voelt de natte voeten al tussen de wal en het schip. Aan Maurice Steijn de ingewikkelde taak om razendsnel een team te smeden uit deze gloednieuwe, bonte verzameling en iedereen tevreden te houden. Het is een dunne lijn tussen alle posities dubbel bezet hebben en spelers op de bank die gefrustreerd gaan aansturen op een vertrek.

De supporters en oud-spelers houden hun bange hart vast. Ajax zal dit jaar écht moeten aanhaken. De club die de trotse frontrunner was, loopt achter de feiten en noodzaak (de tweede plaats levert automatische plaatsing Champions League op) aan. Ajacieden Noa Lang en Sergiño Dest voetballen onder Peter Bosz in Eindhoven. Hopelijk blijft het bij die gemiste kansen en tovert Sven Mislintat opeens de nieuwe, oude rechtsbuiten Sjaak Swart uit de hoge hoed. Je gelooft het gewoon niet maar om met Golden Earrings Barry Hay (in Sleepwalkin’) te spreken, het komt allemaal goed want ‘Don’t panic, we’re on The Titanic’ …

Robert Leon ©

In Mokum Magazine – september 2023 (#119)

EEN ONBESCHREVEN BLAD

Op de ruïnes van het recente, desastreuze seizoen moet een ontredderd Ajax in de komende zomer een nieuw perspectief bouwen. In een periode vol vraagtekens, zijn de sleutels van de club na het aftreden van Edwin van der Sar opeens in handen van technisch directeur Sven Mislintat en Maurice Steijn. Het kan allemaal goed uitpakken maar Curriculum Vitae en profielen schijnen er even niet toe te doen in Amsterdam. Mislintat was een begeerde scout bij Borussia Dortmund die vervolgens bij Arsenal grossierde in miskopen en bij – een tegen degradatie vechtend – VfB Stuttgart, zijn contract voortijdig beëindigd zag worden. Bij Ajax neemt hij nu de belangrijke beslissingen. Zoals het benoemen van een trainer die niet bepaald voldoet aan het door hem zelf opgestelde profiel. Svens gevonden argument van Maurice’s ‘Overperformance’ (bij Sparta) klinkt aantrekkelijk maar biedt geen enkele garantie. De voorbeelden van coaches die één stapje hoger niet meer uit de verf kwamen, zijn ontelbaar. De presentatie van Steijn was echter bemoedigend en mogelijk dwingen (anders dan die van John Heitinga) vreemde ogen fris elan, spelvreugde en successen af.

Terwijl Ajax op zoek is naar zowel een algemeen directeur als een selectie die weer om de prijzen kan spelen, heeft de club een uitgelezen kans om een aantal andere zaken anders in te richten. Op de geboortegrond van Het Totaalvoetbal, kan men zich opnieuw uitvinden. Het Totaalvoetbal hebben we al heel lang niet meer gezien; laat staan een poging daartoe. De tactiek die Louis van Gaal indertijd hanteerde, is ook niet tijdloos gebleken. Zelfs Danny Blind heeft als coach daar niet naar omgekeken. De stelling dat het voetbal zo is geëvolueerd dat bijvoorbeeld 4-3-3 niet meer zou kunnen, zou in huize Ajax hardnekkig moeten worden genegeerd; ook al leidde die opstelling het afgelopen jaar tot voorspelbare filevorming van spelers die geen man voorbij kunnen; blijven kaatsen en vanaf de vleugels maar één kant op willen: naar binnen.

Mislintat en Steijn turen in de voorbereiding samen op een onbeschreven blad papier waarop allereerst een herkenbare, rotsvaste voetbalstijl moet worden genoteerd. Spelers die de achterlijn wél halen; een tegenstander kunnen uitspelen en geen wedstrijden meer waarin er nul keer op goal wordt geschoten. Het Feyenoord van Arne Slot liet zien dat je tot in de blessuretijd kunt opjagen, duels winnen en kansen creëren. Kortom; doorvoetballen. Ajax dacht het op louter kwaliteit te kunnen redden. De ploeg legde zich gemakkelijk en te vroeg neer bij teveel weerstand. Mislintat stipte het al aan: de conditie moet flink beter. Naast spelopvatting en fitheid zou het Ajax sieren niet langer de beslissingen van scheidsrechters te proberen te beïnvloeden. In woord en gebaar maar ook door het acteren van overtredingen en blessures. Geen arbiter zal ooit zijn mening veranderen. Laat desnoods alleen de aanvoerder in gesprek gaan of vragen om een VAR-check. Het protest en het kinderachtige toneelspel in de ontmoetingen met PSV waren Ajax echt onwaardig. Een elftal dat zich – zoals in het rugby gebruikelijk – standaard schikt naar de scheidsrechter, valt onmiddellijk op. Net zoals het karakteristieke thuisshirt van de recordkampioen in iedere wedstrijd een oogverblindende blikvanger is.

 

Een klassiek, trots tenue dat ieder seizoen in de verkoopdrift van de shirtsponsor maar niet kan worden gematcht aan een stijlvol nieuw uitshirt. Adidas lanceerde laatst een weliswaar wit shirt maar met een afzichtelijk motief, dat door fans al als ‘darmen’ is omschreven. Wellicht kan Mislintat zijn landgenoten, de simpele effen shirts van weleer eens voorhouden. Het uitshirt mag dan ongeschreven wit, rood of blauw zijn; de kersverse, verrassende technische leiding van Ajax heeft alles in te vullen.

Robert Leon ©

In Mokum Magazine – juli/augustus 2023 (#118)

TOEKOMSTMUZIEK

Don’t worry, about a thing
‘Cause every little thing, gonna be alright

Het is 1 augustus 2008 als Ajax uit bij Cardiff City een oefenwedstrijd afwerkt. De plaatselijke autoriteiten vragen de Amsterdamse fans om in het vak te blijven wachten zodat de supporters van de thuisclub het stadion eerst kunnen verlaten. Aan de DJ van dienst de uitdaging om de ongeduldige bezoekers in toom te houden. Met het opbeurende ‘Three Little Birds’ van Bob Marley slaagt hij daarin zodanig dat de track zijn weg vindt naar de ArenA. Samen met ‘Bloed, Zweet en Tranen’ en de ‘Ajax Marsch’ is deze optimistische reggae aan het begin van de tweede helft, standaardrepertoire geworden. Andre Hazes jr. vertolkte een verpletterende uitvoering van zijn vaders hartenkreet, vlak voordat een hongerig Ajax de titel greep in een rechtstreeks duel met FC Twente (15 mei 2011). Ky-Mani Marley kwam op zijn beurt naar de hoofdstad (19 september 2018) met een vergelijkbare positieve boodschap: ‘Let’s get together and feel alright’ (uit ‘One Love’).

Deze hoopvolle sentimenten uit Jamaica zijn na afloop van de competitie op De Toekomst ver te zoeken. De implosie van de recordkampioen is zorgwekkend. Niemand lijkt ook maar een begin van een verklaring, laat staan een oplossing te hebben. De ploeg lijkt het voetballen collectief te zijn verleerd. En alsof dat niet alarmerend genoeg is, haalt de club weer eens het nieuws met randzaken die niets tot weinig met voetbal te maken hebben. Michael van Praag en Arie van Os brachten in een vlaag van grootheidswaanzin de club naar de beurs (1998). De commerciële en sportieve belangen van Ajax zijn inmiddels zo groot geworden dat op bijvoorbeeld financiën en marketing vakmensen onmisbaar zijn. Nu het bedrijf Ajax op het punt staat de controlerende commissarissen eindelijk te gaan belonen, is er stront aan de knikker. Van Praag vindt het de normaalste zaak van de wereld; Arie is faliekant tegen. Terwijl het laatste woord hierover nog niet is gesproken, is het stil rond de aanstelling van een nieuwe trainer. Het heeft er alle schijn van dat Van der Sar en Sven Mislintat intens hebben gehoopt dat Heitinga de beker zou winnen en in ieder geval de tweede plaats zou veiligstellen. ‘Johnny’ is een kind van de club dat zo maar – mocht men niet met hem doorgaan – als plotselinge hoofdtrainer voor de bus is gegooid; een verantwoordelijkheid die voor hem te vroeg kwam.

Ondertussen is het doodzwijgen van Peter Bosz en Wim Jonk, een toegewijde protegé van Johan Cruijff, illustrerend voor de verdere verwijdering van Johans gedachtengoed en zijn discipelen. De visie en wijsheden van Nummer 14 liggen nog vers in onze herinnering. Hij dacht als geen ander ‘out of the box’. Bij zijn overlijden roemden Pep Guardiola en Gary Lineker zijn unieke, baanbrekende bijdragen aan het voetbal. Godfried Bomans beschreef een jonge Johan als onnavolgbaar, iemand die duidelijk op het veld iets deed dat hij niet al gerepeteerd had; hij bedacht het ter plekke. De schrijver was verbaasd dat Cruijff na afloop met zijn medespelers in de catacomben verdween en niet als een engel uit het stadion opsteeg. Een beetje zoals een andere icoon, Jimi Hendrix zong (in ‘Angel’). Misschien iets voor in zijn thuishaven? Helemaal nu we ‘Jopie’ zo ontzettend hard nodig hebben …  

And I said, “Fly on my sweet angel
Fly on through the sky
Fly on my sweet angel
Forever I will be by your side“

Robert Leon ©

In Mokum Magazine – juni 2023 (#117)